Jan Alblas

‘Ik wil laten zien dat er niks geks is aan ons en de mensen die bij ons zijn. Vroeger werden we weggestopt, nu staan wij én zij middenin de maatschappij!’

15 jaar geleden ontdekten directeur van Pameijer Jan Alblas en Lonne een gemeenschappelijke overtuiging: de levens en verhalen van cliënten zijn het noodzakelijke uitgangspunt voor betere zorg. Mede dankzij hun intensieve samenwerking staan Pameijer én hun mensen nu waar ze thuishoren: middenin de maatschappij.

‘Lonne maakt het je niet makkelijk. Ze zoekt altijd naar een laag of twee dieper, stelt constant waarom-vragen. Ik denk dan regelmatig: Snap je het nou nog niet? Het is toch duidelijk wat we willen? Voor haar is dat vaak niet genoeg. Dat is irritant, maar het dwingt me wel om me af te vragen of ik écht al bij de essentie ben van wat ik wil. Het schuurt af en toe tussen ons maar zodra ik het eindresultaat zie, ben ik iedere keer weer helemaal onder de indruk. Blijkbaar heb ik die worsteling en confrontatie nodig om uiteindelijk tot iets heel goeds te komen.’

Onzichtbare cliënten
‘Lonne is zo’n vijftien jaar geleden bij ons binnengekomen. Ik was net directeur en was me aan het verdiepen in de mensen voor wie we werken. Wie zijn ze? Wat hebben ze meegemaakt? Wat drijft ze? Maar ook: Wat verwachten ze van ons? Ik was diep, diep, diep onder de indruk van die ontmoetingen. Tegelijkertijd viel het me op dat onze cliënten niet voorkwamen binnen onze sterk verouderde huisstijl en communicatie. In Lonne herkende ik diezelfde oorspronkelijke kijk: de mensen waarom het draait, moeten zichtbaar zijn.’

Verstevigde identiteit
‘Studio Lonne Wennekendonk is het verhaal van Pameijer gaan vertellen door de ogen en monden van onze cliënten. Van onze gortdroge site die in het teken stond van zenden, hebben ze een site vol kleur, tekstlogo’s en cliëntenverhalen met foto’s gemaakt. We waren daarmee de eerste zorgorganisatie die foto’s en verhalen van cliënten liet zien. Intern gaf dat een enorme boost, want onze mensen voelden: ja, dit zijn we! Het zorgde voor verbinding en droeg enorm bij aan het verstevigen van onze identiteit.’

Wij zijn de stad
‘Ook naar buiten toe had het grote impact: we konden er ons imago mee neerzetten. Bij Pameijer willen we kwetsbare mensen zoveel mogelijk in hun directe leefomgeving begeleiden. Wil je dat doen, moet je je niet alleen richten op de cliënt zelf, maar ook op die omgeving. De studio heeft dat heel doordacht uitgebouwd. Met het Niemand Minder festival en lezingen en exposities in de Kunsthal hebben we bijvoorbeeld verbindingen gemaakt tussen zorg en cultuur. We hebben ook een tram laten rijden met daarop onze nieuwe logo’s en teksten. Iedereen had het erover: ‘Hey, heb je de Pameijer-tram al gezien?’ Met dit soort initiatieven lieten we zien dat er niks geks is aan ons en de mensen die bij ons zijn. Vroeger werden ze weggestopt, nu staan wij én zij middenin de maatschappij.’

We heart het hart
‘De studio en ik zijn jarenlang met elkaar meegegroeid. Voor ons proces is dat heel belangrijk geweest. We hebben een heel andere verhouding dan een plat soort: hoi, ik ben een klant en ik wil een logo. De opvattingen van Pameijer komen van binnenuit, de kunst is om dat te vertalen. De studio heeft daar een hele belangrijke bijdrage aan geleverd. Ze hebben het hart van Pameijer vertaald naar ontwerpen.’