‘Mijn opa was groenteteler in de Beemster. Ik kwam er als kind heel vaak, had er zelfs mijn eigen stuk tuin waar ik dingen mocht kweken. Groente en konijnen, maar natuurlijk wel apart. Die twee gaan niet samen, nee. Mijn oma kookte met de spullen die mijn opa teelde. De smaakcombinaties die zij maakte, waren gewoon heel goed. Als ze rodekool maakte, kwamen daar wel tien ingrediënten en verschillende specerijen in. Een laurierblaadje, kruidnagel, een beetje kaneel, dat soort dingen. Dat gebeurt tegenwoordig denk ik niet meer.’
Een tros met 3 tomaten? Prima
‘De basis voor Abma’s werd bij mijn grootouders gelegd. Vanuit daar ben ik verder gaan denken. Ik heb lange tijd basilicum voor mezelf gekweekt en had eigenlijk altijd te veel. Omdat ik erg slecht tegen verspilling kan, ben ik er basilicumolijfolie van gaan maken. Door de jaren heen hebben we het aanbod uitgebreid, maar onze kern is onveranderd gebleven. We maken producten die rijk zijn aan smaak en waar wij én anderen blij van worden. Alle kruiden en tomaten telen we zelf, in een kas in Zuidoostbeemster en op een perceel in Amsterdam-Osdorp. Want alleen als je goede ingrediënten gebruikt, krijg je producten vol met smaak. Voor de smaak van de kruidenolijfolie is met name het moment van oogsten belangrijk: het kruid mag niet vochtig zijn. We plukken dus nooit ’s ochtends, want dan zit er nog een beetje dauw op, maar aan het eind van een warme dag. Verspilling tegengaan speelt nog steeds een grote rol. Als een tros uit drie tomaten bestaat, is hij voor de handel ongeschikt – voor onze ketchup is hij prima.’
Dromen van een betere wereld
‘We dromen ervan dat we meer mensen blij kunnen maken met onze producten. En dat we anderen kunnen inspireren ook duurzamer en eerlijker te consumeren en produceren. Hoe minder er wordt weggegooid, hoe beter dat is voor de wereld. Om dat te kunnen bereiken, hebben we een serieuzere basis nodig om mee naar buiten te treden. Daarvoor werken we sinds een jaar samen met Studio Lonne Wennekendonk. Tijdens een van onze eerste ontmoetingen zijn we samen gaan wandelen door Rotterdam. Ik word vaker geïnterviewd en dat gaat bijna altijd over technische details die je ook op een etiket terugvindt. Dat voegt niet altijd iets toe, zal ik maar zeggen. Lonne en Marjon pakken het anders aan. Ze stelden vragen over onze filosofie en vroegen echt door. Het gaf me vertrouwen, want als zij moeten vertalen waarvoor we staan, moeten wij het eerst goed uitleggen. Ergens op een goede manier smaak aan geven, is iets heel persoonlijks. Als andere mensen dat kunnen begrijpen, zijn wij tevreden mensen.’